OLVIDO ZNACZY ZAPOMNIENIE

                    

Tytuł:OLVIDO Znaczy zapomnienie.
Autor:Maria Duenas
Wydawca:MUZA
Ilość  stron 430
Rok wydania 16 kwiecień 2014
Czas czytania 2 dni
Moja ocena 6/6


              

 
 

        Olvido znaczy zapomnienie jest to druga druga powieść Marii Duerias ,pisarka w 2009 roku zadebiutowała książką pt"Krawcowa z Madrytu",która została przetłumaczona na 22 języki. 

 Niestety nie miałam okazji zapoznać się z pierwszą pozycją autorki, więc kiedy dostałam propozycję zrecenzowania książki zgodziłam się z miłą chęcią by móc zapoznać się z twórczością Marii Duerias.

Tam,gdzie mieszka zapomnienie

W przestronnych ogrodach ,gdzie nie zagląda jutrzenka

 

  Blanca Perea główna bohaterka powieści swoje życie poświęciła dwójce dzieci, mężowi realizującego swoje plany zawodowe.Blanca po kilku letnim związku rozwodzi się z mężem,który wiąże się z dużo młodszą kobietą .Razem oczekują na rodzin dziecka dla Blanci jest to bardzo duży cios sama również pragnęła dziecka.Blanca chcą uciec od negatywnych wspomnień postanawia wyjechać.

Gdzie będę tylko

wspomnieniem pogrzebanego wśród pokrzyw kamienia..

 

Blanca jako doktor filologii dostaję propozycję pracy na uniwersytecie w Kalifornii .Jej zadaniem jest zająć się archiwum tragicznie zmarłego profesora . W Kalifornii Blanca poznaje Daniela .Co wiąże go z profesorem?Jaką tajemnice skrywa Daniel?

Książkę czyta się szybko ,lekko i przyjemnie .Autorka książki posługuję się delikatnym sprawnym językiem.Powieść jest dynamiczna.Mam ogromną nadzieję ,że nie jest to moja pierwsza i ostatnia powieść napisaną przez Marie Duenas.

 

Chcę cię,taką,jaką jesteś
              chcę cię czystą i wolną.
              Wiem,że gdy cię zawołam
               ze wszystkich ludzi
               na całym świecie
              tobą będziesz tylko ty
              A kiedy mnie zapytasz
               kim jest ten,kto cię woła
               ten,który ciebie pragnie 
               pogrzebię wszystkich imiona
                           tytuły i historię
                  I rzucę z siebie wszystko
                co ciążyło na mnie
             jeszcze zanim przyszedłem na świat.
                    I znowu pogrążony
              w wiecznej bezimienności
                           nagiego ciała
                                kamienia
                              światła
                             odpowiem:
                    Ja ciebie pragnę ,to ja. .

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu MUZA.