Autor:Magdalena Piotrowska
Wydawnictwo:MUZA
Cena okładkowa: 34,90 zł
ISBN:978-83-287-0331-5
Liczba stron: 270
Moja ocena 6/6!!!!!!!!!!
Najdziksza burza,czarna nawałnica,która narusza wszystko,przeraża i obezwładnia,także zakończy się nowym ładem i tęczą.
Dziś przychodzę do Was z książką polskiej pisarki Magdaleny Piotrowskiej,przedstawiająca wydarzenia na ,które nie mamy wpływu.Jedynie co możemy ,to czekać na to,co przyniesie nam los i wierzyć w lepsze jutro.
Śniadanie,odwieźć dzieci do szkoły,obiad sprzątanie i kolacja.Tak wygląda życie nie jednej kobiety.Troszczymy się o nasze dzieci,męża i dom.Żyjemy z dnia na dzień, goniąc tak naprawdę donikąd.Mamy poczucie siły nic nie jest wstanie nas złamać.Nagle wszystko się zmienia.Rozpoznanie rak z przerzutami.Chemioterapia,naświetlenia.Wyrok śmierć.Walka z czasem,a raczej bitwa ze śmiercią z ,którą nikt nie wygrał.
Wystarczy jedno słowo "rak" i wszystko zaczyna kręcić się wokół choroby,której tak bardzo wszyscy się boją.Krótkie słowo zamieniające życie chorego i rodziny w koszmar.Nadzieja jest,ale czy na długo?
W takiej sytuacji postawiona była bohaterka książki.Strach,ból i tak okropna myśl co teraz ile czasu zostało.Wszystko zaczyna się burzyć.Życie,w którym była bezpieczna nagle runie jak domek z kart.Zostaje jedna niewiadoma.Człowiek stający w tak trudnej sytuacji zaczyna doceniać wszystko,zaczyna poznawać siebie swoją duszę.
Gdy dochodzi do momentu,którego tak mocno się boimy dochodzi do pustki,płaczu,tracimy sens życia.Czy możemy pogodzić się ze stratą?Czy jest złoty środek na ból ?
Czytając książkę miałam łzy w oczach,wręcz szlochałam.Całą sobą, całym sercem byłam przy bohaterce, gdy przeżywała ciężki okres swojego życia.Książka jest dla mnie świadectwem,że każdy z nas może być w takiej sytuacji jak bohaterka i jej mama.Ja byłam i wiem, jaki to ból, gdy walczy się tak naprawdę o nic.Przy raku zostaje nam głupia nadzieja, że się uda,że będzie szczęśliwe zakończenia.
Książka będzie dla mnie zawsze cudownym ukojeniem,będę do niej często wracać.Autorka przedstawia w niej etapy pogodzenia się z chorobą,a następnie opisuję emocje towarzyszące żałobie.Ukazuję,że mimo śmierci zostaje w nas cząstka tej drugiej osoby, dzięki której jesteśmy na świecie.Powinniśmy pamiętać chory na raka umiera członkowie rodziny chorują nadal i muszą odnaleźć siłę, by żyć bez ukochanej osoby.Polecam książkę i wielkie brawa dla naszej autorki.
Za egzemplarz recenzencki dziękuje wydawnictwu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz